Under construction - En construcción - En construcció - In Voorbereiding

Si queréis dejar algún comentario, podéis hacerlo en kualkier idioma. All languages are welcome. Toutes les langues sont bienvenues. Alle talen zijn welkom. Totes les llengües són benvingudes. Alle sprachen sient willkommen. Можно Писать по-русски! That's a quite poor description of what I have written by now... Enfin. "¡Mala suerte!", como decía mi amigo Juanito.

lunes, noviembre 28, 2005

Insatisfacción, pero incremento de visión

Releyendo mi post anterior, anoche sentí una cierta insatisfacción. Me parecía que a quien lo leyese le parecería ingenuo y quizá algo superficial. Y la redacción no era precisamente "alta literatura"...

En cualquier caso, creo que el que haya sentido la necesidad de escribir éste nuevo post, me da que pensar...
Parece como una justificación del tipo: "sí, mi post anterior no era gran cosa, pero yo también me he dado cuenta".

Después de todo, quizá tampoco esté tan ciego. (interpretadlo en el sentido que os apetezca, de los dos que veo posibles)

Hasta otra!

sábado, noviembre 26, 2005

Autoestima (I) -revised edition-

Y bien, ¿qué es la autoestima? ¿De qué depende?
En mi caso, si yo viviera en una isla desierta, ajeno al resto del mundo, probablemente mi autoestima sería mayor. Al menos, si sobreviviese a las condiciones de la isla, claro. Yo me bastaría a mí mismo, sin duda alguna. No habría motivo de preocupación más que la supervivencia. Y, con ella asegurada, creo que nada me afectaría. Quizá me asaltaría el aburrimiento, eso sí puede ser...


Parece que el problema aparece en el momento que surge la figura de "las otras personas".
¿Está acaso la autoestima fundamentada en qué opinan las demás personas de nosotros? Para alguna gente, seguramente sí. Pero no creo que deba ser así. La autoestima, ¿no debería ser una especie de "herramienta" o "poder" que nos permitiese conseguir hacer lo que nos propusiéramos? ¿O para sentirnos a gusto con nosotros mismos o nuestra vida? (más bien lo segundo; lo primero sería más bien la autoconfianza)
No debería depender de los demás, al menos por nuestro bien. Si podemos elegir (y creo que sí), es mejor que no dependa de nadie más que de nosotros mismos.


También se me ocurre que la autoestima puede estar relacionada con nuestros logros. Los materiales: dinero, posesiones, etc... O los más "espirituales": amistad, amor...
Quizá esto tenga algo más de sentido: Tanto he hecho, tanto valgo.
Pero, si siguiéramos esa lógica hasta las últimas consecuencias, justo en el momento de nacer nuestra autoestima debería ser nula. (evidentemente, en esos momentos, no sabemos ni siquiera qué significa "velocípedo", así que menos aún lo que es la autoestima)
Y así durante una buena temporada. Aunque al nivel de un niño también se pueden conseguir ciertos logros que, para un adulto, ya no lo serían: decir nuestras primeras palabras, hacer nuestros primeros pasos, hacer un castillo de arena, dibujar una batalla... (sí, de niño tenía cierta afición a dibujar batallitas)
Pero, cuando somos niños, el concepto de autoestima nos es extraño. O, al menos, yo creo que ni siquiera nos lo planteamos y, posiblemente por eso, actuaríamos como si la tuviésemos alta: sin miedo. (¿discutible? Supongo que, nuevamente, esto sería más bien referido a la autoconfianza)
La cuestión es: ¿cómo pasamos de ese estado en que ni siquiera nos planteamos o sabemos qué es la autoestima, a tener una autoestima alta o baja?


Posiblemente, el embrión inicial de la autoestima sea el sentimiento de miedo (o ausencia de él) que nos provoquen repetidamente situaciones a las que nos enfrentemos... De modo que, con el tiempo, se genere una cierta "consciencia" de qué nos consideramos capaces de hacer y qué no. Pueden ser impresiones equivocadas, por supuesto: seguramente hay mucha gente que no se cree capaz de hacer cosas que seguramente no le costarían tanto lograr.
Nuevamente, aquí he asimilado erróneamente autoestima a autoconfianza... (aunque creo que tienen una fuerte relación)


En el campo de los logros también aparece, posiblemente, el factor de "los demás". Ellos pueden hacer que veamos mejor esos logros, o bien negligirlos, y "cegarnos" y que tampoco podamos verlos nosotros...
Pero cada cual tiene su escala de valores, sus prioridades, sus motivos y sus motivaciones. Algo que para otra persona no tiene valor, para otra puede ser magnífico, ¡¡espectacular!!
Por ejemplo: ¿Qué interés tiene un magnate petrolífero ruso en que se consiga descontaminar de petróleo la costa de Galicia? Posiblemente le de absolutamente igual. Pero, si es que realmente se ha conseguido, creo que es un logro importante. A mí sí me importa.
Entonces, aunque para otra persona quizá nuestros "logros" sean magros, debemos preguntarnos qué significa para nosotros lo que hemos conseguido. (y recordarlos; una mala memoria selectiva puede ser nefasta: olvidar lo bueno y recordar lo malo, una y otra vez... Hay que ser objetivos.)


Pero... tampoco creo que la autoestima deba tener sus cimientos en nuestros logros...



Seguiremos divagando.
(si habéis llegado hasta aquí, gracias por leer, y por vuestra paciencia o interés)

viernes, noviembre 25, 2005

Что-то

Мне нужно тоже учить русский язык, потому что в юня я буду делать экзам русского языка!

Een beetje mijn nederlands aan het oefenen.

Hebend gezien dat mijn engels een beetje verachterd is, ben ik zeker dat mijn nederlands even veel zal "verbeterd" zijn. Dus zal ik ten minste een paar lijnen schrijven. Niet dat ik nog veel te zeggen heb. 'K zou graag mijn vorige post KUNNEN schrijven in hte nederlands, maar ik vrees dat het voorloopig onmogelijk is, en dat nog minder volk mij zou lezen en/of verstaan...

Haa... Ja, en heerlijke verspilde morgen dat deze was... 'K had nen oop werk te doen en 'k heb nog maar met moeite begonnen!!

'K vind niet de woorden die ik zou willen, maar 'k denk dat wat ik schrijf eingelijk veel schlechter kon zijn. En nog meer zo als je rekening mee houdt dat ik in België "in feite" (ja, dat was dialect) nooit naar school geweest ben. (een jaar "papschool" of kleuterklas, dat wel)

Enfin, 'k zal zien als ik nog ne klop doe, of als ik ga eten zonder nog iets profeitelijk (dat moet vast schlecht geschreven zijn) te doen.

Tot ziens allemaal.

jueves, noviembre 24, 2005

Self-esteem

Hi all.
Yesterday I was talking to somebody by messenger (yes! messenger!), and, somehow, in the conversation, the subject of self-esteem (low self-esteem, that is) popped up. So, I thought I had to meditate about that matter. I'll be writing about it someday soon, I hope. (let's see how long it takes me to do it) (and what the hell I write about it)
By the way, I feel more like writing in my blog when I don't have to wake up early in the morning... But don't ask me when I stood up today, please...

Okay, it was at 08:00. Not early?? Ok, I know it was't. It's just that I had lost the habit of waking up before 9 or so... It's amazing how easily my body accomodates to sleeping more, and how difficult it becomes to get used again to waking up "early". Probably these will be the last few months when I'll be able to wake up relatively late as a habit.

Now let's have a snack before class. A banana and two small oranges. ("mandarins"?) (my english hase somewhat worsened) (got to practise more)

Bye ya!

miércoles, noviembre 09, 2005

La consciencia

Con la excusa de que tengo clase, seré breve...
¿Os habéis preguntado qué determina nuestro nivel de consciencia o de alerta? A veces, comamos mucho o poco, y durmamos mucho o poco, parece que nada puede evitar que estemos como zombis... No, el café no es la solución.
Si se pudiese controlar esto... Creo que viviría mejor. A ver si lo descubro... En clase. (creo que más bien mi nivel de alerta bajará, si me permitís el tópico)